Erfgoed

Erfgoeddag is een sensibiliseringsactie rond cultureel erfgoed voor publiek, sector, pers en beleid in Vlaanderen en Brussel. Het evenement streeft ernaar dat iedereen op een eigentijdse, kwalitatieve en zinvolle manier omgaat met het cultureel erfgoed in zijn dagelijkse omgeving. Erfgoed mag worden ontdekt als iets waardevols, dat dicht bij ieder van ons staat. Alle initiatieven die op Erfgoeddag worden aangeboden zijn er dan ook op gericht om dat cultureel erfgoed inzichtelijk te maken en op die manier een omslag te realiseren in de publieke perceptie en benadering van erfgoed.

Erfgoeddag heeft ook de bedoeling om de sector zelf zo goed mogelijk te laten samenwerken, innoverende impulsen te cultiveren en de eigen activiteiten in een hedendaags erfgoedperspectief te plaatsen. Ook wil Erfgoeddag de reflectie over erfgoedontsluiting, publiekswerking en duurzaamheid stimuleren. Sinds de eerste erfgoedprojecten “20 jaar UTV” en “50 jaar Turkse migratie” heeft UTV de smaak te pakken, vormde zich in de materie en voerde ook vorig jaar een erfgoedproject uit met haar lidverenigingen. Verschillende verenigingen namen deel aan Erfgoeddag, waarvan het thema rituelen was. UTV bracht zijn eigen archief van ruim 20 jaar werking onder bij Amsab-ISG. Daarmee is het archief veilig en beschikbaar voor iedereen die het wil raadplegen. Ouder worden we allemaal, ziek of mindervalide kunnen we allemaal zijn, maar hoe, dat verschilt natuurlijk van mens tot mens.

Hoe boeiend zou het kunnen zijn om eens even te gluren bij de buren en te zien hoe zorg en ouder worden lee bij de Turkse zorgbehoevigen?  Hoe brengen zij hun dag door? Zijn ze georganiseerd binnen verenigingen of zien ze thuis naar TV te kijken? Zijn er bepaalde verschillen tussen mannen en vrouwen, alleenstaanden, …  Wat doen ze als ze op vakantie zijn in Turkije? Waar gaan ze naar de winkel? Waar kunnen ze terecht en vinden ze aansluiting bij een netwerk bij zorgvragen? Is dat onderwerp bespreekbaar en met wie kunnen ze het hierover hebben? Deze simpele vragen zijn de aanleiding voor een project van stad Beringen, de Unie van Turkse Verenigingen en In-Dialoog.  We gingen op bezoek bij Turkse zorgbehoevigen in de Limburgse mijnstreek en spraken met hen over hun zorgbeleving.

Door middel van foto’s en interviews vertellen we hun verhaal in een tentoonstelling dat is ontstaan uit het project. Dit materiaal kan gebruikt worden om zorg bespreekbaar te maken binnen de Turkse gemeenschap maar ook om de zorgbeleving beter te begrijpen door zorgverleners. De beelden en geluidsfragmenten uit de interviews bewaarden wij voor de volgende generaties.